Bommen en granaten: Liefdevol, humoristisch en uitdagend omgaan met de actualiteit van de dag


Deze herfst valt er heel wat meer uit de lucht dan alleen de blaadjes van de bomen. Het oorlogsgeweld, de bloeddorst, het vult deze dagen de kranten en onze hoofden. En als je niet uitkijkt onze harten ook nog?

Ik kreeg de vraag van een Onverwacht Opgewekt lezeres: hoe hier liefdevol, humoristisch en uitdagend (kortom: provocatief) mee om te gaan?

Liefdevol

Het eerlijke antwoord op de vraag: hoe kan ik opgewekt blijven onder deze actualiteit? luidt: ik zou het niet weten. Dat er bommen vallen, dat er geweld is, dat zijn de feiten. Wat die feiten voor jou betekenen, dat weet jij alleen. Vraag jezelf af: wat is het probleem? En beantwoord die vraag met iets dat je voelt, iets dat je denkt of iets dat je doet. Bijvoorbeeld: ik voel me zo somber, ik denk dat het einde van de wereld nabij is en ik mijd grote menigtes.
Voel wat je voelt, wees je bewust van wat je denkt en wat je doet. Vraag jezelf dan af; is dit nu zo erg? …
Zo ja: wat is hier dan zo erg aan voor jou? Wat is precies het probleem? In mijn voorbeeld: het lijkt me heel verstandig grote menigtes te mijden, daar heb ik zelf ook een hekel aan, wat is er erg aan als het eind van de wereld nabij is en voelen we ons allemaal wel niet eens somber? Dus: waar heb je nou precies last van?

Humoristisch

(Oorlogs)geweld slaat diepe wonden en traumatiseert mensen. Hoewel mensen veerkrachtiger zijn dan je denkt, zou ik het niet in mijn hoofd halen om daar grappen over te maken, bijvoorbeeld met de vluchtelingen die ik ontmoet in mijn huidige werk als predikant. Wat die mensen allemaal hebben meegemaakt kan ik mij niet eens voorstellen. Dat wil niet zeggen dat je niet met hen kunt lachen, juist integendeel! Het is mijn sterke indruk dat het mensen juist goed doet als je hen plaagt. Mijn favoriete grap met mannen op liefdespad is: “Wat, heb je een Nederlandse vriendin?! Weet je wel hoe moeilijk Nederlandse vrouwen zijn!”

Uitdagend

De uitdaging bestaat altijd uit de vraag: en wat doe jij? Het is de uitdaging om niet te blijven (doem)denken en voelen, maar iets te doen wat de oplossing van het probleem dichterbij brengt. Daarbij heb ik één advies: Doe wat kan en wat het gemakkelijkste voor je is. Vaak maken we het allemaal veel te ingewikkeld en te moeilijk en doen we daarom niets. Wat is voor jou het gemakkelijkste en kan je vandaag nog doen?