Ik was denk ik 15 jaar, een slungelige puber met een paardenstaart en door mijn ouders op tennisles gezet. Ik kon er niet veel van. Op een dag werd ik door de prachtige tennisleraar, waar ik stiekem wat verliefd op was, tegenover de beste jongen van de groep gezet. De jongen nam me laatdunkend op.” Een potje tegen Marieke? Nou, het is dat het moet, maar anders zou ik weigeren. Wat Marieke doet kan je geen tennis noemen.” kon ik hem luid en duidelijk zien denken. Hij had al gewonnen voor we begonnen waren. Want Marieke kan niet tennissen, dat straalde hij aan alle kanten uit. En wat gebeurde er? Een onvermoede vechtlust kwam bij me boven: ” O ja? Kan ik niet tennissen? Dat zullen we dan nog wel eens zien!” En hoe ik het deed, deed ik het, maar ik versloeg hem. Tot ieders stomme verbazing. En ben ik toen goed in tennis geworden? Nee, dat niet, mij ontbrak het plezier in dit spel. Maar het protest dat bij mij opgewekt werd heeft mij wel laten zien dat als ik het zou willen, ik het wel zou kunnen leren, tennis. En daar zit vaak de crux: bij de motivatie. Weet je de motivatie naar voren te roepen, op te wekken, dan krijg je de grootst mogelijke “sukkel” in actie.
De provocatieve benadering werkt met dit principe, de reactie van protest, het is zelfs een essentieel onderdeel ervan. Ga maar bij jezelf na: als iemand tegen je zegt dat je iets niet kan, omdat je te oud, te dom, te intelligent of wat ook bent… tien tegen één dat de gedachte bij je opkomt: O ja? Dat zullen we dan nog wel eens zien! ” en de motivatie wordt geboren om de ander zijn ongelijk te tonen. Andersom is ook waar: mensen die je heel aardig support geven, je kan het, ik weet zeker dat je het kan! Tien tegen één dat je dan gaat denken: ja, dat kan zij wel zeggen, maar… en de kracht valt weg.
Protest opwekken, zodat de ander verantwoordelijkheid neemt en zijn of haar kracht voelt en niet uitlevert aan omstandigheden of aan anderen: dat brengt mensen in beweging en daarom is het ook zo leuk om dit in de provocatieve benadering te doen. Niet zoals die jongen uit mijn jeugd, met laatdunkendheid. Met warmte en humor kan hetzelfde effect bereikt worden! Probeer het maar eens en sta verbaasd over de kracht van de reacties van protest!