De provocatieve aanpak let altijd op het aspect tijd. In welke levensfase is iemand en hoort dat probleem dan niet gewoon bij die fase? Bijvoorbeeld: keuzestress bij een twintiger, lege nestsyndroom bij vijftigers. Wijzen op de fase van iemands leven is een manier om te vragen: “wat is dan jouw probleem hiermee?” Vaak relativeert het al enorm om in te zien hoe normaal je moeite is en hoeveel anderen er in dezelfde situatie zitten. Dat die sores kennelijk bij het leven hoort. Daar grappen over maken verbindt en helpt. Chronos of kairos?Voor alles bestaat er een bepaalde tijd: een tijd om te worden geboren en een tijd om te sterven, een tijd om te planten en een tijd om te oogsten, een tijd om te doden en een tijd om te genezen, een tijd om te verwoesten en een tijd om te herbouwen, … (Prediker 3) Dit prachtige gedicht, dat nog veel verder gaat (lees het, het eindigt met:...

Als er iets gebeurt wat je niet zint, in het klein of in het groot, dan ben je als mens geneigd om iemand (of iets) de schuld te geven. Als je een vrouw bent geef je vaak jezelf de schuld. Mannen externaliseren meer, leggen de schuld vaak buiten zichzelf. Dat is ongetwijfeld de schuld van dat ze man zijn. Dat lijkt me helder. Zo ook laat ik hem Roy noemen. Ik zie hem en hij komt gelijk naar mij toe: “Je hebt me niet teruggebeld!” (het is de schuld van Marieke) Ik zeg gespeeld verontwaardigd: “Jij nam niet op!” (het is de schuld van Roy) Ik laat hem op mijn telefoon zien hoe vaak ik hem heb proberen te bereiken. Roy is illegaal in Nederland en mag dus eigenlijk niet werken. Toch scharrelt hij baantjes bij elkaar en weet zo zelfs een kamertje te huren. Dat is een hele verbetering, want ik heb hem leren kennen toen hij nog een boete had van op straat slapen. Dat...

Provocatief pastoraatDe laatste maanden kom ik er steeds meer achter dat provocatief coachen iets anders is dan provocatief pastoraat. Provocatief pastoraat, het liefdevol, humoristisch en uitdagend omgaan met mensen, kan al voordat er een hulpvraag is. Provocatief pastoraat helpt om een hulpvraag bij mensen bewust te krijgen, maar als dat niet gebeurt is het ook goed. Voor mij is provocatief de doeltreffendste manier om radicaal het leven te accepteren zoals het zich aan mij voordoet. Dat wil ik graag omdat ik geloof dat de Bron van dat leven goed is.  Van zondaars en heiligenEen voorbeeld. Het gebeurt me niet vaak, maar ja hoor, ik had een aanvaring met iemand. Hij was nieuw voor mij en ik wilde hem een hand geven. Dat weigerde hij. Ik vroeg of hij misschien moslim was zodat ik hem dan voortaan anders zou kunnen groeten, maar hij weigerde überhaupt met mij te praten,...

Men noemt mij wel eens provokant, maar dit is een echte. En ook nog eens echt gebeurd. Luister: Een zwarte predikant zat in een eetgelegenheid ergens in Amerika in zijn eentje te eten. Hij zat heerlijk aan zijn kippetje te kluiven toen er een grote groep mannen van de Ku Klux Klan om zijn tafeltje ging staan. “Hé jij daar!” snauwde er één en vervolgde dreigend: “Wat jij doet met die kip, dat gaan wij straks met jou doen!” De predikant keek de mannen rustig aan, nam toen de kip van zijn bord en gaf deze glimlachend… een zoen! De mannen stonden versteld om zijn reactie. Niemand van hen kon of wilde hem nog kwaad doen. Ze dropen af. Eentje van hen liet het voorval niet los en ging zich verdiepen in het geloof. En werd christen.

Absurd  Zoals ik in het vorige bericht al schreef: in mijn ogen is het leven behoorlijk absurd, gewoon al van zichzelf. In de provocatieve zienswijze is het daarom vrij onzinnig om redelijk te zijn. Je medemens is het niet en als je eerlijk bent, ben je het zelf ook niet. En dat is prachtig, want zo heb je weer een vrijbrief om te spelen. Let op: wél met liefde. Verklaringen Zo heeft een mens vaak de neiging om allerlei verklaringen te zoeken waarom hij/zij dingen wel of niet doet. Ik hoor ze aan de lopende band, tot vervelens toe, ook van mezelf. Het doel van die verklaringen is vaak om de realiteit van hoe je je voelt en hoe je ervoor staat niet te ontvangen. Of om het onvermijdelijke wat je moet doen wil je je doel bereiken uit te stellen. Absurde verklaringen Absurde verklaringen geven legt de absurditeit van dat geëmmer bloot. Zo kan je iemand die zegt: “Ik denk dat het komt...

AbsurdAbsurd betekent zot, dwaas, strijdig met de rede. Het is bijvoorbeeld absurd hoe snel 2018 voorbijgevlogen is en absurd wat er allemaal gebeurd is dit jaar. De tijdsgeest is absurd, kinderen met geweld uitzetten is absurd, kerkasiel is absurd, als je erover na gaat denken is er weinig te noemen wat niet absurd is! Het is daarom eigenlijk best vreemd dat we alles vaak zo redelijk proberen te benaderen, zo serieus, zo verstandig. Het is veel leuker en vaak zinniger om ook eens een onzinnige, ja absurde reactie te hebben op al die dwaasheid in en om ons heen. De logica van je volgende stap valt je dan haast als vanzelf binnen, omdat een mens nu eenmaal graag chocola maakt van haar leven. Geniale oplossingen Van mijn gewaardeerde provocatieve collega Ingeborg van Oord (http://www.graansilowehl.nl) leerde ik de oefening “geniale oplossingen” die je zowel in een groep als...

Een van de benaderingen waar ik schatplichtig aan ben is die van het contextueel pastoraat. Ik ben dan ook heel dankbaar en ontroerd dat ik uit de handen van Inge Hoek, van de Stichting Contextueel Pastoraat op 14 november jongstleden hun erepenning mocht ontvangen. Deze penning is vernoemd naar Aat van Rhijn (1930 – 2002), een van de oprichters van de stichting, van wie ik in een inmiddels grijs verleden nog les heb gehad. De penning is een ring van Moebius: een gedraaid lint, dat dus geen binnenkant of buitenkant heeft, de ring is allebei. Daarop staan de woorden: “Non hic est” Oftewel: “Hij is niet hier” of “Hij is opgewekt.” De Aat van Rhijn-penning wordt toegekend aan degene die zich naar het oordeel van de jury in het bijzonder heeft onderscheiden in verdiensten voor het verbreiden van het contextueel-pastorale gedachtegoed. Uit de...