Geloof is bloedserieus Pasgeleden werd ik door een collega provocatief trainster ingevlogen bij een sessie met jeugdwerkers die provocatief werken met gezinnen. Tot mijn stomme verbazing was er namelijk een contra-indicatie afgegeven voor provocatief met GELOVIGE gezinnen. “WAT??!! “riep ik, toen ik dat hoorde. Ik wist niet of ik moest lachen of huilen en koos maar voor het eerste. “Er is niets zo provocatief (liefdevol, uitdagend en humoristisch ineen) als het geloof!” zei ik mijn collega. Daar kan het dus nooit aan liggen. Toen mocht ik de jeugdwerkers coachen en gelukkig bleek mijn verbazing terecht en is deze contra-indicatie ingetrokken. Want wat bleek het geval: de jeugdwerkers durfden hun eigen geloofservaringen niet speels te spiegelen. Deels vanwege eigen onverwerkte vragen. Deels vanwege het idee: geloof is bloedserieus. Daar kan je geen grappen mee...

Roy kan weer zijn huur niet betalen deze maand. Dat niet alleen: hij is ook gevallen. Met zijn hoofd in het verband kijkt hij me met zijn trouwhartige bruine ogen meelijwekkend aan. Of de Pechpot nog één keer…? Hij vraagt het niet en de vraag hangt niet eens tussen ons in. Hij weet het antwoord al: nee. Ik beklaag wel zijn arme hoofd en lach dan samenzweerderig: “O, voor die huur vind je wel een oplossing! Jij vindt altijd een oplossing!” Zijn houding verandert op slag en hij gaat rechterop staan. Hij lacht terug naar me en wijst naar boven. Ja, er is altijd een oplossing. Hij MOET geholpen wordenDe oplossing komt in zijn geval niet van God, maar van mensen. Hoewel je dat natuurlijk als hetzelfde kan zien. ’s Avonds word ik gebeld door laat ik haar Jane noemen. Zij is als een moeder voor hem volgens Roy. Ze vertelt me een lang verhaal waaruit blijkt dat zij Roy...

De provocatieve aanpak let altijd op het aspect tijd. In welke levensfase is iemand en hoort dat probleem dan niet gewoon bij die fase? Bijvoorbeeld: keuzestress bij een twintiger, lege nestsyndroom bij vijftigers. Wijzen op de fase van iemands leven is een manier om te vragen: “wat is dan jouw probleem hiermee?” Vaak relativeert het al enorm om in te zien hoe normaal je moeite is en hoeveel anderen er in dezelfde situatie zitten. Dat die sores kennelijk bij het leven hoort. Daar grappen over maken verbindt en helpt. Chronos of kairos?Voor alles bestaat er een bepaalde tijd: een tijd om te worden geboren en een tijd om te sterven, een tijd om te planten en een tijd om te oogsten, een tijd om te doden en een tijd om te genezen, een tijd om te verwoesten en een tijd om te herbouwen, … (Prediker 3) Dit prachtige gedicht, dat nog veel verder gaat (lees het, het eindigt met:...

Als er iets gebeurt wat je niet zint, in het klein of in het groot, dan ben je als mens geneigd om iemand (of iets) de schuld te geven. Als je een vrouw bent geef je vaak jezelf de schuld. Mannen externaliseren meer, leggen de schuld vaak buiten zichzelf. Dat is ongetwijfeld de schuld van dat ze man zijn. Dat lijkt me helder. Zo ook laat ik hem Roy noemen. Ik zie hem en hij komt gelijk naar mij toe: “Je hebt me niet teruggebeld!” (het is de schuld van Marieke) Ik zeg gespeeld verontwaardigd: “Jij nam niet op!” (het is de schuld van Roy) Ik laat hem op mijn telefoon zien hoe vaak ik hem heb proberen te bereiken. Roy is illegaal in Nederland en mag dus eigenlijk niet werken. Toch scharrelt hij baantjes bij elkaar en weet zo zelfs een kamertje te huren. Dat is een hele verbetering, want ik heb hem leren kennen toen hij nog een boete had van op straat slapen. Dat...

Provocatief pastoraatDe laatste maanden kom ik er steeds meer achter dat provocatief coachen iets anders is dan provocatief pastoraat. Provocatief pastoraat, het liefdevol, humoristisch en uitdagend omgaan met mensen, kan al voordat er een hulpvraag is. Provocatief pastoraat helpt om een hulpvraag bij mensen bewust te krijgen, maar als dat niet gebeurt is het ook goed. Voor mij is provocatief de doeltreffendste manier om radicaal het leven te accepteren zoals het zich aan mij voordoet. Dat wil ik graag omdat ik geloof dat de Bron van dat leven goed is.  Van zondaars en heiligenEen voorbeeld. Het gebeurt me niet vaak, maar ja hoor, ik had een aanvaring met iemand. Hij was nieuw voor mij en ik wilde hem een hand geven. Dat weigerde hij. Ik vroeg of hij misschien moslim was zodat ik hem dan voortaan anders zou kunnen groeten, maar hij weigerde überhaupt met mij te praten,...

Men noemt mij wel eens provokant, maar dit is een echte. En ook nog eens echt gebeurd. Luister: Een zwarte predikant zat in een eetgelegenheid ergens in Amerika in zijn eentje te eten. Hij zat heerlijk aan zijn kippetje te kluiven toen er een grote groep mannen van de Ku Klux Klan om zijn tafeltje ging staan. “Hé jij daar!” snauwde er één en vervolgde dreigend: “Wat jij doet met die kip, dat gaan wij straks met jou doen!” De predikant keek de mannen rustig aan, nam toen de kip van zijn bord en gaf deze glimlachend… een zoen! De mannen stonden versteld om zijn reactie. Niemand van hen kon of wilde hem nog kwaad doen. Ze dropen af. Eentje van hen liet het voorval niet los en ging zich verdiepen in het geloof. En werd christen.