Het zijn de donkere dagen voor Kerst en ja, het ís ook duister, letterlijk en figuurlijk. Al maanden eigenlijk. In zulke dagen en tijden kan het moeilijk zijn om je basishouding van liefde, humor en uitdaging te pakken te krijgen of vast te houden. Daar heb ik een goede tip voor: koester je flonkeringen. Flonkeringen zijn ervaringen die een (glim)lach om je mond brengen en je een gevoel van warmte en verbinding geven.
Een voorbeeld van een flonkering
Ik geef je een voorbeeld van de flonkering die ik nu al weken bij me draag en oproep naar behoefte. Het was eind september denk ik. Ik fietste langs de Oude Gracht. Een meisje was aan het verhuizen vermoed ik, een oude man zat net iets verder op een stoel naast zijn deur. Het meisje sjouwde met een synthesizer in een deken. De man zei, met guitige gezichtsuitdrukking net toen ik langsfietste: “Vroeger maakten die piano’s altijd zo’n mooi geluid als ze op de grond vielen!” Het meisje lachte: “Ja vroeger wel! Maar nu niet meer!” En dat was het. Een humorvolle opmerking van een ouwe kerel naar een jong meisje dat er gevat op reageert: en er is verbinding gecreëerd. Ik zie jou, jij ziet mij en we hebben samen even lol. Zo eenvoudig goed kan het leven zijn. En ik fiets verder en heb mijn flonkering. Die ik nu al maanden koester en tevoorschijn haal als ik zelf een twinkeling in mijn ogen nodig heb.
Het effect van humor
Het effect van humor is ruimte, schreef ik vorige keer. Ruimte om iemand te laten zijn zoals die is, of ruimte voor jezelf om te zijn zoals je nu eenmaal bent…. Het effect van humor is ook: verbinding. En hoe noodzakelijk is dat! Dus merk je flonkeringen op deze dagen, je vindt ze altijd in het gewone leven. Of herinner je er eentje van een tijdje geleden. Haal weer terug hoe het was en wat je zag en hoorde en vooral ook voelde in je lijf. En laat die flonkering (weer) een twinkeling in jouw ogen brengen.
Een kind is ons gegeven, een zoon is ons geboren….
Heb je zo gauw geen flonkering paraat? Geen nood, het is advent. We herinneren ons hoe de Ene Zijn Almacht onze wereld in smokkelde door de glimlach van een kind… Niet humoristisch? Met al die zogenaamd machtige mannen die onze wereld denken te regeren vind ik dat zeker wel! Grappig.
Ik wens je een flonkerend Kerstfeest en een strijdbaar 2024 vol ruimte en verbinding. In Christus.
Marieke