Het nieuwe seizoen staat voor de deur en ik hoop voor je dat je er zin in hebt. Zo niet, dan is de vraag: wordt er teveel van je gevraagd? En wie vraagt dat dan?
Mensen “doen” altijd wat met elkaar, er gebeurt altijd iets in de betrekking tussen mensen en jij bent de enige die daarin jouw plaats en positie kan bepalen, die kan bepalen wat jij kan en wil geven, wat past bij wie jij bent en wilt zijn.
Ik was in het Ubuntuhuis na mijn vakantie en ontmoette daar een nieuwe gast. Hij vroeg na onze kennismaking aan mij: “Help jij deze mensen hier?” Dat is een interessante vraagstelling. Als ik “ja’ zeg is de volgende vraag, daar kan ik zeker van zijn: “Kun je mij helpen?” Als ik “nee” zeg, wat doe ik daar dan, in werktijd?
Mensen doen altijd wat met elkaar, en niet alleen met elkaar, maar ook met de mensen met wie zij verbonden zijn in hun context. Dat leerde ik van het contextueel gedachtegoed. De kunst is op passende wijze te reageren, passend bij jou, maar ook bij die ander, recht doend aan de belangen van alle betrokkenen! Een hele kunst inderdaad! De provocatieve benadering helpt mij daarin enorm, vanwege de vrolijke en daardoor ontspannen manieren van zoeken. Het begint er al mee jezelf toestemming te geven om ook ongepast te mogen geven. Je kan altijd corrigeren, nietwaar? En ondertussen krijg je veel meer informatie.
De gast las hardop voor wat op de schutting van de tuin van het Ubuntuhuis geschilderd staat: “Samen meer mens”. Op schampere toon zei hij daarna: “Samenleven”, alsof het iets vies was. Dat werkte op mijn lachspieren en hij zei tegen mij: “U lacht, ja, lach maar.” En op dat moment zag ik even de mens die hij ook is: een teleurgesteld mens, een eenzaam mens. Mijn ongepaste lach (waarmee ook ik iets doe met een ander) leverde een inzicht op waar ik vervolgens als pastor iets mee kan. Als deze meneer dat zou wensen. In ieder geval was er even dat moment van echtheid, van ons allebei, waardoor ik de man onthoud en de volgende keer gerichter aandacht kan geven, passend bij wie ik ben en wil zijn.
Moet je steeds van alles van jezelf en ontneemt jou dat werkplezier?
Betrap jezelf dan eens op al die “moet”gedachten en vraag jezelf af: voor wie moet dat dan? En wat wil ik eigenlijk?
Geef jezelf eens toestemming te ont-moeten en sta verbaasd over de nieuwe informatie die je daardoor verkrijgt! Niet alleen informatie over jezelf, maar zeker ook over al die anderen, die jij met je werk van dienst wilt zijn.