Geloof is bloedserieus
Pasgeleden werd ik door een collega provocatief trainster ingevlogen bij een sessie met jeugdwerkers die provocatief werken met gezinnen. Tot mijn stomme verbazing was er namelijk een contra-indicatie afgegeven voor provocatief met GELOVIGE gezinnen. “WAT??!! “riep ik, toen ik dat hoorde. Ik wist niet of ik moest lachen of huilen en koos maar voor het eerste. “Er is niets zo provocatief (liefdevol, uitdagend en humoristisch ineen) als het geloof!” zei ik mijn collega. Daar kan het dus nooit aan liggen.
Toen mocht ik de jeugdwerkers coachen en gelukkig bleek mijn verbazing terecht en is deze contra-indicatie ingetrokken. Want wat bleek het geval: de jeugdwerkers durfden hun eigen geloofservaringen niet speels te spiegelen. Deels vanwege eigen onverwerkte vragen. Deels vanwege het idee: geloof is bloedserieus. Daar kan je geen grappen mee maken.
Misverstanden over geloof
“Er is een misverstand over geloof” zo vertelde ik de jeugdwerkers. “Het lijkt een groep apart, gelovige mensen, maar iedereen gelooft. Geloof betekent: vertrouwen. Uiteindelijk vertrouwt ieder mens op iemand of iets. Dat kan ook de wetenschap zijn, of je geld. Of jezelf. Dan is de wetenschap, je geld of jezelf: jouw God. Wie is jouw God? vroeg ik hen. “Jaaa”, zei eentje aarzelend, die wel christelijk was opgevoed. “Dan kies ik uiteindelijk toch voor de wetenschap.” “Uitstekend!” zei ik lachend. “De wetenschap is jouw God. Maar je weet het hé: je kan geen twee heren dienen!”
“Het tweede misverstand over geloof is dat er geen grappen mee gemaakt mogen worden.” vervolgde ik mijn les. “God is heilig. En zo is het. Maar het geloof in God, het Godsbeeld niet! Het is juist noodzakelijk dat daar met humor naar gekeken wordt! Want geen geloof, geen Godsbeeld kan de gehele waarheid van God vatten in menselijke termen. Ik geef mijn leven voor mijn geloof, maar ik zal er altijd om lachen. Als ik er niet mee kan lachen is het niet heilzaam, zet het mij vast.”
Eigen vragen, eigen pijn
Maar natuurlijk kun je met je eigen geloofsVRAGEN nauwelijks lachen, want die eigen vragen zijn verbonden met je eigen pijn. Dat kwam ook glashelder naar voren uit de coaching. De jeugdwerkers vroegen mij aan het eind van de dag om een voorbeeld dat ik zelf ook moeite heb met provocatief met het geloof. Haha, natuurlijk, leven is leren! Het laatste voorbeeld hiervan dat ik hen gaf maakt deze brief te lang. Desgevraagd wil ik het je apart mailen. Al is het maar om je te laten zien dat het zo vaak je eigen pastoranten (of klanten?) zijn die jou de spiegel voorhouden. Godlof!
Provocatieve handreiking van deze maand:
Stel de vraag: “Wie is jouw God?” en geef dan met liefde en humor de zwart-wit keuze uit Mattheus 6: 24-33: “Niemand kan twee heren dienen: hij zal de eerste haten en de tweede liefhebben, of hij zal juist toegewijd zijn aan de ene en de andere verachten.”