Wij spreken vaak in beelden, zowel de mensen met wie wij werken als wijzelf. Het mooie van een beeld is dat het zoveel tegelijk uitdrukt: gedrag, positie, gevoel, context, je kan het zo gek niet bedenken. Laatst zei iemand tegen mij: jij loopt graag olifantenpaadjes. En dat slaat de spijker op zijn kop! (Alweer een beeld). Daardoor kan ik wel conflicten krijgen met mensen die maar willen dat ik de hoofdweg neem. Hoewel ik ook heb meegemaakt dat de hoofdweg werd aangelegd op het olifantenpaadje dat ik steeds nam. Ben ik een olifant in een porceleinkast? Heb ik de kracht dwars door bomen en struiken heen te lopen als ik kwaad word omdat mijn kleintjes worden bedreigd? Of ben ik iemand die graag de gemakkelijkste, natuurlijkste weg neemt? Zo wat associaties die bij mij opkomen bij dit beeld: olifantenpaadjes.
Let eens op wat voor beelden mensen gebruiken in hun taal en wat voor associaties je daar zelf bij hebt. Kies er één die je aanspreekt en melk die helemaal uit. Om bij dit beeld te blijven: melk komt niet vanzelf, je moet de uier prikkelen zodat de koe de melk laat schieten. Hoe meer restmelk (de vetste melk) in de uier blijft, hoe meer kans de koe heeft op infecties. Zie je wat voor mooi beeld dit is? Dus blijven prikkelen die uiers, uitmelken dat beeld!
Extra provocatief kan je, naast het uitmelken waar je al versteld van zult staan, de beelden totaal absurd laten worden op je innerlijke beeldschermen. Lachwekkend en heel uitdagend als je ze uitspreekt en teruggeeft aan je klant!
Contextueel zit in je verbeeldingskracht juist je vrijheid en je eigenheid, het unieke wat alleen jij kan geven. Met verbeeldingskracht creëer je de ruimte dat alle stemmen (ook in jezelf!) gehoord kunnen worden.
En hoewel ik van de traditie van de Beeldenstorm ben, kan ik niet anders zeggen dat theologisch gezien alles beeld is. Geloofstaal is symbooltaal, geeft ons richting en uitzicht. Uitzicht op wat?
Welke beelden zijn voorhanden? Gebruik jij je verbeeldingskracht?