Vluchten kan niet meer


De meeste mensen denken dat ik, op grond van mijn geloof, vind dat vluchtelingen geholpen moeten worden. Die “meeste mensen” hebben ongelijk! Ik vind, op grond van wat ik begrijp van de joods-christelijke traditie waarin ik wil staan, dat mensen niets moeten. Ik denk dat mensen uitgenodigd en bemoedigd worden om lief te hebben, lijden te verminderen en te verlichten en dat ze daar zelf in alle vrijheid voor mogen en kunnen kiezen. Ik denk dat die uitnodiging in liefde gedaan wordt en dat we uitgenodigd zijn om steeds dieper op het mysterie van de liefde in te gaan. We zouden vluchtelingen kunnen proberen bij te staan, niet omdat het moet, maar omdat we het kunnen en het vluchtelingen zijn. Hun kwetsbaarheid, in hun kinderen, in hun wachten in parken en aan grenzen, in hun levensgevaarlijke tochten naar veiliger oorden, herinnert ons aan onze eigen kwetsbaarheid. We kunnen hen dan helpen, op grond van die gedeelde kwetsbaarheid, die gebaseerd is op ons menszijn. Een weg die vast en zeker offers van ons vraagt, maar ons volgens het geloof dat ik wil leven God laat zien. En wat ieder van ons daarin wil en kan doen, dat is vrij.

Een vraagje uit de praktijk van deze week: ik zoek een kamer voor een Somalische vluchtelinge van 28 jaar met status, die een woning had in een stad in Limburg, maar daar helaas wederom verkracht is. Zij is gevlucht naar een Somalische elders in Nederland, maar daar kan zij geen uitkering krijgen, noch hulpverlening, omdat ze volgens de nieuwste wet “geen binding” heeft met alle andere steden in Nederland, behalve de stad waar ze onder geen beding meer naar terug wil, vanwege het risico die man weer tegen te kunnen komen. De hulpverlener die ik vanmiddag sprak zei dat mevrouw het beste af is met terug naar Limburg te gaan en te doen aan traumaverwerking. Ja, hij heeft gelijk. Maar voorlopig heeft deze vrouw al sinds april geen inkomen meer, kan ze aan terugkeer naar deze stad in Limburg niet eens denken en zwerft ze van de ene landgenoot naar de andere. Is er iemand die misschien een kamertje weet, waar ze een contract van kan krijgen, zodat ze weer binnen ons systeem met haar leven verder kan gaan? Of weet je anderszins raad? Laat het me graag weten.

“Vluchten kan niet meer, ‘k zou niet weten waar
Schuilen kan nog wel, heel dicht bij elkaar
We maken ons eigen alternatiefje
met of zonder boterbriefje,
m’n liefje, m’n liefje wat wil je nog meer?
Vluchten kan niet meer. Vluchten kan niet meer.” (Frans Halsema en Jenny Arean)