Het was zo snikheet in Athene dat ik een plotselinge voorliefde voor musea ontwikkelde: vooral vanwege de heerlijke airconditioning…! En zo kwam ik opeens in een prachtige tentoonstelling terecht in het Acropolis Museum: “A world of emotions: Ancient Greece” De beelden, beschilderde vazen en schilderijen brachten mij weer 3 dingen in herinnering, die je moet weten over emoties:
1) Emoties zijn verbonden met verhalen.
Of het nu de wanhoop van Iphigeneia was die geofferd zou worden aan de goden of het volle zelfvertrouwen van Eros die de beroemde boog van Heracles hanteert, geen gemoedstoestand staat op zichzelf. Emoties komen op uit de verhalen die mensen elkaar aanreiken of aan zichzelf vertellen. Emotie staat voor drama, hoe onderkoeld het gevoel ook is! Een prachtig provocatief gegeven dat uitgewerkt kan worden in je gespreksinterventies.
2) Emoties hebben altijd betrekking op concrete mensen.
Emoties zijn ook niet los verkrijgbaar, ze hebben altijd betrekking op concrete personen. Dit is een contextuele waarheid, waar je in je begeleiding van mensen dankbaar gebruik van kan maken om hen verder te helpen. Zo ben je niet zomaar boos, maar boos op iemand. En het zou ook nog zomaar kunnen dat die boosheid niet eens zoveel te maken heeft met degene op wie je boos bent, maar juist met iemand uit je familiecontext op wie die boosheid betrekking heeft. Hierover praat ik veel met mijn contextuele klanten.
3) Het lichaam liegt niet.
Het komt vaak voor dat we bepaalde emoties niet willen toelaten of dat we het één zeggen en het andere met onze lichaamstaal uitdrukken. Onthoud dan: het lichaam liegt niet. In de provocatieve benadering van mensen kun je hier zo heerlijk mee spelen. Dat kan al heel congruent door wat je opvalt gewoon te benoemen. Mijn leraar pastoraat vroeg eens aan mij toen ik hevig met mijn been heen en weer zat te wippen: “Wat zegt jouw voet?” Betrapt hield ik ermee op. Mijn voet zei dat ik weg wilde. Het kan ook provocatief, plagend: “O, het gaat goed met je zeg je, geen centje pijn. Dus dat je zo rood bent geworden, steeds oogcontact met me mijdt en je benen vasthoudt alsof ze er zo af gaan vallen heeft verder niets te betekenen?”
Emoties, de taal onder alle talen, of ons aller taal! Beoefen deze oertaal eens wat bewuster met jezelf en degenen met wie je werkt deze maand en kijk wat het je oplevert! Veel plezier.